پر اهمیت ترین رکن سلامت اشخاص خانواده رضایت زناشویی می باشد و جامعه سالم نیز از پیوندهای آگاهانه و ارتباط سلامت اشخاص خانواده شکل خواهد گرفت.

ازدواج پر اهمیت‌ترین عرف و رسم معمول در همه جامعه و فرهنگ ها به حساب می آید که واجد شکل گیری و شکل‌دهی نزدیک ترین رویکرد های ارتباطی میان دو نفر و در نهایت یک واحد اجتماعی به اسم خانواده می باشد.

ولی آن چیزی که موجب تداوم ازدواج خواهد شد رضایت زناشویی می باشد و عدم رضایت زناشویی سلامت ازدواج را آنچنان در معرض خطر قرار خواهد داد که تکرار کردن ناسازگاری ها و نبود برطرف کردن اختلاف نه تنها ثبات ارتباط بلکه رضایت زناشویی زوج ها را تهدید خواهد کرد .

علاوه بر عوامل عمده مانند عوامل اقتصادی و همینطور اجتماعی و شخصیتی عوامل دیگری مانند صمیمی بودن زوجین و وجود داشتن مرزهای زناشویی و سرمشق های تعاملی خانواده و شیوه های دلبستگی زوجین بر رضایت زناشویی موثر می باشد .

در این بین می‌توان از شیوه و سبک زندگی به عنوان عامل پر اهمیت یاد کرد که رضایت داشتن زناشویی را تحت تاثیر خود قرار داده است.

اشخاص در تمام فرهنگ‌ها واجد مجموعه ای از عاطفه ها و احساسات می باشد و اگر چه این عواطف و احساسات مخصوص انسان ها می باشد .

ولی انسان ها به عنوان یک موجودات فرهنگی در سرمشق های فرهنگی خود و همینطور در نحوه آشکار کردن این خصوصیات مشترک به روش بخصوص خود عمل خواهند کرد که سبک و شیوه زندگی آنها نامیده خواهد شد .

سبک و شیوه زندگی سرمشق زندگی یک شخص می باشد که در فعالیت ها و همینطور دلبستگی ها و تفکرات شخصی آشکار خواهد شد .

در حقیقت سبک و شیوه زندگی چیزی بیش از شخصیت یا طبقه اجتماعی فرد به حساب می آید به صورت کلی سبک و شیوه زندگی شامل سرمشق های کامل واکنش های شخص در جهان می باشد.

سبک و شیوه زندگی مجموعه ای از طرز تلقی ها و همینطور اهمیت ها و روش های برخوردی و حالت ها و سلیقه ها در هر چیزی را شامل می شود که موسیقی عامه و تلویزیون و آگهی ها همگی تصویرهایی بالقوه از سبک و شیوه زندگی را فراهم خواهند کرد

شیوه زندگی شخص سبک زندگی مفهومی می باشد که در ادبیات علوم اجتماعی و مردم شناسی شکل گرفته است.

سبک زندگی از نگاه جامعه شناسانه پلی به حساب می‌آید بین انتخاب های شخص و عوامل ساختاری محدود کننده و همینطور تجربه های اشخاص در میدان های اجتماعی متعدد و مفهومی مانند هویت و همینطور فرهنگ و مصرف سنت و نوگرایی و غیره را شامل خواهد شد.

به نظر می‌آید که سبک زندگی نقش پر اهمیتی در مشخص کردن رضایت زناشویی دارا می باشد که یکی از بهترین تعریف هایی که در خصوص رضایت زناشوئی به کار می رود شامل احساس عینی از خشنودی و همینطور رضایت و لذت تجربه شده در زن و شوهر مواقعی که تمام جنبه‌های ازدواج شان را در نظر خواهند گرفت .

رضایت زناشویی مقدار علاقه‌مندی زوجین به همدیگر و طرز نگرش مثبت به متاهل بودن می باشد که به عواملی مانند تحریف آرمانی و همینطور مسئله های شخصیتی و برطرف کردن تعارض ها و فعالیت های اوقات فراغت و همینطور رابطه ی جنسی و خانواده و دوستان نقشه‌های مساوات طلبی و جهت گیری مذهبی وابسته به حساب می‌آید .

در تحقیقات صورت گرفته برابری و همینطور پاداش به عنوان عامل تاثیرگذار در این رابطه بیان شده است که ارتباط سبک زندگی و رضایت زناشویی مسئله ای حیاتی به حساب می‌آید که در رابطه با زوج و همین طور زندگی زناشویی آنها از ارزش فراوانی برخوردار می باشد.

در این رابطه بیان شده است که وقتی که همسران با یکدیگر مشابه می باشند راضی تر خواهند بود که تفکرات غیر منطقی موجب نارضایتی در روابط زن و شوهر خواهد شد که مقدار تفکرات غیر منطقی در اشخاصی که دارای نارضایتی زناشویی می باشند بیشتر از اشخاصی می باشد که دارای رضایت زناشویی باشند.

رابطه معناداری میان رضایت زناشویی با سن و همینطور تحصیلات و درآمد موجود می باشد که عوامل اقتصادی و همینطور آداب و سنت اجتماعی و عاطفی زوجین وتفاهم داشتن در رضایتمندی زناشویی موثر می باشد.

رضایت داشتن زناشویی یکی از جنبه های بسیار پر اهمیت در ارتباط زوجین به حساب می‌آید و نقش پر اهمیتی در سلامت روان و شناخت زوجین ایفا خواهد کرد .

سلامت روانشناختی همسران نیز می تواند تحت تاثیر مولفه های پر اهمیتی مانند رضایت داشتن زناشویی و رضایت داشتن جنسی واقع شود که هدف پژوهش حاضر ارزیابی رابطه زناشویی و همینطور رضایت جنسی با سلامت روانی زوجین به حساب می‌آید.

بدین منظور یک تحقیق صورت گرفته از نوع همبستگی ۲۲۰ زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از لحاظ رضایت زناشویی و رضایت جنسی و سلامت روان مورد بررسی قرار گرفته است .

نتیجه های تحلیل به دست آمده نشانگر این است که رضایت زناشویی و رضایت جنسی با سلامت روان زوج ها در دوره های سنی ۲۰ تا ۳۰ سال و ۳۱ تا ۴۰ سال و همینطور ۴۱ تا ۵۰ سال ارتباط مثبت و معنادار دارا می باشد و همینطور رضایت زناشویی و جنسی می‌تواند ۵۷ درصد از سلامت روان را در دوره های سنی ۲۰ تا ۳۰ سال به پیش بینی کردن بپردازد.

در حقیقت رضایت زناشویی می‌تواند ۳۸ درصد سلامت روان را در دوره های سنی ۳۱ تا ۴۰ سال و ۴۴ درصد از سلامت روان در دوره های سنی ۴۱ تا ۵۰ سال به پیش بینی کردن پرداخته اند.

تحقیق حاضر نشانگر این می باشد که اهمیت ارتباط مثبت و با معنی میان رضایتمندی زناشویی و جنسی با سلامت روان شناختی زوج ها می باشد.